In deze column schrijft raadslid Julien Voets welke lessen te trekken zijn uit de discussie over de huisvesting van arbeidsmigranten aan de Havendijk.
Afgelopen donderdag hebben we in de raad de motie van de BSD besproken over de huisvestingsplannen van arbeidsmigranten aan de Havendijk (Geertruidapolder). Deze partij riep op om de bestaande plannen te cancelen, maar de plannen zijn al in een te ver stadium waardoor we hoogstens lering kunnen trekken. Lokaal Realisme wil dan ook een betrouwbare gemeente richting initiatiefnemers én bewoners. Wat is hiervoor volgens ons nodig en wat kunnen we nog doen om lering te trekken?
Erken fouten uit het verleden
Zoals vaker hebben we in het verleden discussies gehad in de raad, waarbij we een visie hadden afgesproken die we vervolgens niet nakwamen. Om een voorbeeld te noemen: het Havenkwartier. In de visie voor het Havenkwartier zou er een vrije doorkijk hebben moeten bestaan tussen de Westersingel en stadspark Kiek in de Pot. Op dit moment speelt er een nieuwe discussie rondom de Havendijk met huisvestingsplannen voor arbeidsmigranten, wat ook niet volgens de bestaande visie uitlegbaar is.
Consequent zijn
Doordat in het verleden zowel de raad als het college afweken van een vastgestelde visie, veranderde daarmee het stadsbeeld en ook het verwachtingspatroon richting inwoners. Tegenwoordig staat de Bergse Dumphal tussen de Westersingel en de Kiek. Dit is niet alleen inconsequent beleid geweest, maar ook niet bepaald sjiek richting bewoners. We dienen deze fouten uit het verleden daarom te erkennen en uit te spreken dat we ze niet meer willen herhalen. Zo ook rondom de plannen voor de Havendijk.
Pas visies aan of trek ze in
Als het gaat om de Visie Scheldevesting - die van kracht is voor de ontwikkeling van (onder andere) de Geertruidapolder - dan is hier sprake van twee tegendraadse wensen. Het levert daarmee in zowel een woonwijk als de raad een terugkerende discussie op als we steeds meer arbeidsmigranten fatsoenlijk willen huisvesten. Hoe rijmt de huisvesting van arbeidsmigranten met bestaande visies nabij woonwijken? Het antwoord is heel duidelijk: niet. De raad moet dan ook keuzes gaan maken of ze visies daarop aanpast of intrekt. Als de raad dit doet, kun je nieuwe huisvestingsplannen voor arbeidsmigranten beter uitleggen, samen met bewoners een nieuwe visie opstellen (of bestaande aanpassen), en ontstaat er automatisch ook ruimte voor het constructieve gesprek met bewoners.
Hoe verder?
Het college heeft allereerst te maken met beleidsregels voor de huisvesting van arbeidsmigranten, die het vorige college heeft opgesteld, om hier uitvoering aan te geven. Dat neemt niet weg dat ze de verplichting heeft om ook te kijken naar álle andere doelgroepen. We zitten middenin een wooncrisis waarbij zowel jong als oud te kampen heeft met weinig of duur woningaanbod. Het vraagt dan ook van het college om zowel de raad als inwoners aan de voorkant goed te betrekken. Zorg voor huisvestingsbeleid waarbij niet alleen arbeidsmigranten mee geholpen zijn, maar net zo goed onze eigen inwoners.
Gesprek met inwoners
Lokaal Realisme gebruikt dan ook de discussie rondom de Havendijk als ‘pilot’ om het gesprek met inwoners actief te willen herstellen. Afgelopen donderdag zegde de wethouder toe, om tijdelijk te stoppen met de verkoop van overige gronden op de Geertruidapolder, zodat we éérst - samen met inwoners - een nieuwe visie kunnen opstellen (volgens de Omgevingswet) wat we met die overige gronden willen doen.
Julien Voets, 5 maart 2023
